8. Afscheid van Knus

De laatste weken van oktober zouden we onze handen vrij gaan houden en nog wat Zweedse ervaringen opdoen. In eerste instantie noordwaarts, om vervolgens met een grote bocht langs de oostkust langzaam terug te rijden. Misschien zouden we zelfs de poolcirkel kunnen bereiken, indrukken opdoen van het Laplandschap én wie weet nog meer Noorderlicht bewonderen.

img_1594-op-maatDe eerste reisdag verloopt voorspoedig. Het landschap is prachtig versierd door de rijp aan de berken, afstekend tegen de eeuwig groene naaldbomen en een strakblauwe lucht. De eerste nacht besluiten we nog een keer in het wild te kamperen. We vinden een zijweggetje waar we onze Knus achteruit in kunnen parkeren voor de overnachting. Zonder stroom werkt de kachel niet en dus zetten we ons met hulp van alle beschikbare dekens schrap voor de nacht. ’s Nachts durven we bijna niet te bewegen om vooral de aangemaakte warmte niet te verliezen.

img_1615-op-maatDe volgende ochtend blijkt het water in onze drinkflessen naast het bed flink bevroren en staan de ijsbloemen op de ramen. In de koelkast was het waarschijnlijk de warmste plek geweest om te slapen…

img_1614-op-maat

Met het voornemen om als volgende stopplaats weer een camping met stroom op te zoeken gaan we verder op reis. Het zonnetje en de autoverwarming warmen ons gauw weer op en goed geluimd rijden we verder richting het noordoosten. Vlak voor het stadje Arvidsjaur draait de weg om een heuvel heen en aan de schaduwrijke noordkant ervan gaat het mis: het ijs op de weg is onverbiddelijk. Ondanks onze winterbanden raken we in de slip en glijden we vervolgens rakelings langs de afgrond naast de rechterberm. Gelukkig schuiven we terug naar het midden van de weg waar Godzijdank geen tegenligger te bekennen is. De caravan staat dan inmiddels bijna haaks op de auto, kantelt op zijn zij, breekt los en schuift nog even door over het midden van de weg. Met een lichte frontale klap tegen de vangrail van de linkerweghelft komt de auto tot stilstand: wij zijn ongedeerd…

img_1627-op-maat   img_1631-op-maat

De eerste de beste auto stopt meteen bij ons om te vragen hoe het met ons is en de vriendelijke Zweden bieden direct aan om een wegsleepdienst te bellen voor de caravan. De auto lijkt het gelukkig nog goed te doen. Ondertussen rijdt het toestromende verkeer, deels glibberend en glijdend, aan beide kanten langs onze gekantelde Knus. In de caravan ligt alles overhoop maar bijzonder genoeg blijkt er binnen niets kapot te zijn gevallen. Alle lieve kaarten en zelfs het keramieke tegeltje hangen nog ongeschonden op hun plek. De vrees over het lot van Knus wordt echter al snel bewaarheid: Knus is total-loss en zal niet met ons terug kunnen keren naar Nederland. Een flinke klap, want Knus is bovenal ons huis en nog maar 3 maanden geleden met veel zorg en liefde gepimpt en dus meer dan zo maar een caravan..

img_1634-op-maat

Dan kom je in een maalstroom terecht van regelen: contact met de sleepdienst, de ANWB Alarmcentrale én de eigenaar van het lokale caravancentrum. Laatstgenoemde toont zich erg behulpzaam door niet alleen onze Knus een plek te geven, maar ons ook te helpen met het zoeken naar een nieuwe slaapplaats. Na een aantal mogelijkheden in Arvidsjaur te hebben bezocht, besluiten we een huisje te huren op het terrein van de plaatselijke camping. Echt goed slapen we niet de eerste nacht en dat maakt de kater de volgende ochtend des te groter.
De ANWB biedt aan om een caravan vanuit Nederland naar Lapland te sturen. Dit zal echter wel 4 dagen duren. In overleg besluiten wij echter om zonder caravan terug te willen reizen. Niet alleen vanwege de gladheid, maar ook omdat Knus niet zomaar inwisselbaar is. Met de ANWB treffen we een prima regeling om al onze spullen terug in Nederland te krijgen.

 

holland3-op-maatDan ontvangen we een dag later (op 13 oktober) een groot cadeau: een ‘lichte’ en tevens zeer spectaculaire troost in de vorm van een avondje Noorderlicht. Volgens de medewerkers van de camping zijn de voorspellingen uitermate gunstig en om 18.30 uur zijn de eerste groene tekenen al zichtbaar. Als wij om 20.00 uur op de top van de Lillberget (De Kleine Berg) van Arvidsjaur staan begint het pas echt. Er staat een halve maan aan de kraakheldere hemel, maar de intensiteit van de ‘Aurora Borealis’ is zo groot dat het maanlicht tot achtergrondverlichting wordt gedegradeerd. Alsof we kaartjes hebben voor de eerste rij speelt zich voor onze ogen een onnavolgbaar, golvend spektakel af van dansend groen licht met soms geel-rode of violette randjes. En dan niet alleen in het noorden maar in alle windrichtingen tegelijkertijd. Samen met lokale Zweden kijken we ademloos toe hoe tot ná 22.00 uur de hemel geruisloos in vuur en vlam staat.
holland4-op-maat   holland2-op-maat
De kou deert ons deze avond helemaal niet. We raken in gesprek met een aantal lokale mensen die ons vertellen dat ze in jaren niet zo’n fantastisch lichtspel hebben meegemaakt. Een fotograaf vraagt of wij voor een plekje op zijn blog op de foto willen. Hij blijkt onlangs te zijn gestart als gids voor toeristen die het Noorderlicht willen zien én fotograferen en is nog op zoek naar promotiemateriaal (zie zijn website: www.starphotosafari.blogspot.se voor nog meer prachtige foto’s óf aanmeldingen!). Hoe klein het wereldje is in zo’n noordelijke stad blijkt wel uit een foto op de facebookpagina van weer een andere Zweed: een foto van onze gekantelde knus als waarschuwing voor de gladheid… : hoezo lilla världen?

 

img_1788-op-maatDoordat we moeten wachten op een aantal onderdelen alvorens onze reis voort te zetten, is er genoeg tijd om de hele caravaninboedel uit te zoeken. Het lijkt wel alsof we wéér midden in een verhuizing zitten, maar het uitruimen helpt bij het afscheid nemen van Knus. We denken veel terug aan alle fijne herinneringen in en met Knus en het valt ons zwaar voor te stellen dat het mooie wagentje straks officieel gesloopt zal worden.
Tussen al het geregel en uitzoeken door, besluiten we op zondag een dagje weg te gaan. We rijden nog een stukje verder noordelijk om de Poolcirkel aan te tikken. Het landschap verandert niet bijster veel maar het zonnetje schijnt en gelukkig treffen we nu geen ‘beren op de weg’ maar wél een kudde rendieren.
Ter plaatse waar de weg de Poolcirkel kruist staat, hoe kan het ook anders, een enorm bord voor een fotomomentje. Via het plaatsje met de bijzondere naam ‘Jokkmokk’ nemen we een toeristische route over onverharde wegen terug. Als we om 17.30uur terug zijn is het hier al donker.

Wij zijn er klaar voor om de terugreis te beginnen, maar we moeten nog even wachten voordat alle spullen klaar zijn om te vertrekken..

img_1760-op-maat

 

 

18 reacties

  1. Glad you are doing fine and no one is hurt. Continue to enjoy this ride.You have to take it as it comes.

  2. Foutje
    De glijpartij is tot vrijpartij vervormd, Sorry niet nagekeken voordat wordt verstuurd!!!!!

  3. Lieve Maamke en Bart,
    Wat een schrik door jullie vrijpartij!
    Maar ook een groot geluk dat de beschermengel is meegereisd en zijn werk heeft gedaan! Jullie hebben geen letsels opgelopen, andere weggebruikers waren niet in de buurt, gelukkig maar.
    Na het vervelende voorval komt ook weer de realiteit dat KNUS achterblijft in Lapland!
    Verdrietig om ” jullie lieflijke onderkomen” op wielen los te laten!
    Gelukkig was er het allermooiste NOORDERLICHT sinds jaren, die de nare ervaring lichter maakte.
    Prachtig de grote afwisseling in emotie te lezen en dat jullie zoiets met ons wil en kan delen!
    Dankbaarheid is het gevoel dat deze blog laat voelen , ik ben zo blij dat de reis toch weer zelfstandig voortgezet kan worden, zonder KNUS maar jullie hebben elkaar en natuurlijk de allerliefste vriend Billy.
    Op naar het volgende avontuur, doe voorzichtig en blijf optimaal genieten, liefs uit Helvoirt!! We denken veel aan jullie. XXX

  4. Hallo lieverds,

    Wat een schrik en sneu voor jullie! Gelukkig gaat het goed met jullie en zijn jullie zo positief. Ook voor knus zelf vind ik het zielig. Hij kreeg zo veel aandacht, liefde en waardering.

    Wat een gave ervaring Noorderlicht!
    Dat is ook weer onvergetelijk.

    Dikke kus

  5. Oeps, maar wat heeft de natuur jullie bedankt.
    Wens jullie toch een bijzondere voortzetting van jullie plannen toe.

  6. Oh wat jammer van knus! Zoveel aandacht in gaan zitten. Maar wat een prachtig cadeau erna. Ik zal bijna direct nu ook die kant uit komen, zo mooi. Gelukkig zijn jullie ongedeerd. Pas goed op elkaar en dikke knuf(S)!

  7. Ria en Frans Roeloffzen

    Wat heerlijk dat we toch een berichtje van jullie kregen, na alles wat jullie doorgemaakt hebben. Maar, de belevenis van die spectaculaire show die het Noorderlicht boven je hoofd “opvoert” zal toch wel een beetje hebben goedgemaakt?
    Wij verheugen ons, jullie weer te zien op de Korreldag!!

    Veel liefs, knuffel voor Billy, Ria en Frans

  8. Zo fijn dat het jullie goed gaat. Spannend, enerverend.
    Weer prachtige foto’s.
    En ja jammer terug zonder Knus.

  9. Zo hé, wat hebben jullie moeten schakelen!
    Knap hoor zoals jullie het oppakken en gewoon verder gaan….
    Liefs, Martin

  10. Ach ach, wat vind ik dat erg voor jullie! Met zoveel voorbereiding en liefde jullie eigen gemaakt die Knus; ik had nog nooit zo’n leuke caravan gezien. Dit is wel een heel onverwachts einde. Zo blijkt maar weer hoe onvoorspelbaar het leven is. De explosie van het Noorderlicht lijkt me wonderbaarlijk; dit lezende hoop ik dat ook nog een keer in mn leven te zien!
    Vandaag zou mijn topdag van het jaar zijn met een bezoek aan Amma, maar gisteren begon mijn galblaas hevig op te spelen en vandaag ben ik te slap om de ene voet voor de andere te zetten, laat staan naar Houten te reizen. Die onverwachte dingen des levens is toch flink slikken! Maar altijd ergens goed voor, ik moet alleen nog even ondekken waarvoor ??
    Het allerbeste gewenst en goeie terugreis!
    Veel liefs Anke

  11. Oh wat balen zeg van knus! Zoveel liefde en aandacht wat jullie hebben gegeven aan hem. Maar wat een mooi cadeau hebben jullie gekregen. Dikke knuf k(n)us voor knus en jullie 3.

  12. God-zij-dank zijn jullie drieën ongedeerd gebleven na die glijpartij. Voor Knus is het teveel geworden helaas. Dat lichtmomenten jullie mogen optillen en over tegenslag heen brengen. Jullie maken heel wat mee…. keep smiling and enjoy the ups and the downs. Veel liefs van Noor

  13. Schrikken zo’n slibactie!! Erg jammer van die mooie sleurhut. Hou je haaks en blijf genieten. Want daar gaat het om.

  14. Wat een verhaal maar fijn dat jullie ongedeerd zijn!
    En een mooier kado dan het noorderlicht bestaat volgens mij niet.
    Voorzichtig bij de terugweg en geniet van al het moois dat jullie mag brengen.

  15. Hoi Bart en Maamke,

    Jammer van knus ?
    Druk mee geweest
    Maar zonder kleer scheuren zijn jullie er van af gekomen
    Dat is beter toch
    Knusjes genoeg te koop voor jullie volgende reis

    Groeten en een dikke knuffel
    Ook aan Billy ??

  16. Lieve mensen en lieve trouwe hond,
    Wat een vreselijk naar en kwetsbaar avontuur voor jullie, en loslaten met pijn in het hart, want wat een liefde zoals gelezen zit er in dit huisje…
    Maar jullie zijn in orde en als drie-éénheid vervolgen jullie je reis..
    Bij het lezen van het laatste deel maken jullie ons als lezers weer deelgenoot van een magische schoonheid, prachtig en zo fantastisch… Ja, weer geraakt, dank??
    Ik wens jullie een behouden terugreis toe, liefs..

  17. Bert spijkerman

    Aaa wat jammer..
    Maar wat maken jullie veel mee de laatste weken
    Grt Bert

  18. Wat jammer dat jullie afscheid moeten nemen van Knus, maar wat een spectaculaire troost, prachtig dat Noorderlicht! Geniet erg van jullie verhalen!

Laat een antwoord achter aan Bert spijkerman Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *